Caridad romana, Crayer/Crespi. Fotografía, España 2024
Dimensioni: 2168 x 1570 píxeles
Óleo sobre lienzo de 198 x 144 cm del pintor barroco flamenco Gaspar de Crayer (Amberes, 1584 – Gante, 1669) que se conserva en el museo del Prado, según el cual, hay un problema de atribución a Benedetto Crespi, Il Bustino, pintor italiano activo en Como en la primera mitad del XVII. Reproducción sin fines comerciales autorizada por el Museo del Prado.
La questione di Caridad romana, en el que una mujer joven amamanta a un hombre adulto, su propio padre, ha sido muy representado en pintura y escultura, desde los frescos encontrados en Pompeya a ejemplos posteriores, a partir del Renacimiento.
Tiene sus orígenes en dos historias similares del libro V de Facta et dicta memorabilia (fatti e detti memorabili) escrito por Valerio Máximo (20 a.C. – 50 d.C.) hacia el año 30 d.C.:
- Nel primo (5.4.7), una madre condannata a morire di fame non muore nel giro di poche settimane, allattata dalla figlia che la visita quotidianamente in carcere; viene graziata dalle autorità, commosse dalla scoperta della causa.
- Nella seconda (5.4. est. 1), è un padre, Micon o Cimon, che viene salvato in circostanze identiche da Pero, sua figlia.
Il soggetto, che all'epoca era oggetto di rappresentazioni artistiche, come osserva Valerio Massimo e si può vedere negli affreschi di Pompei, era usato come esempio di devozione filiale: il carattere terribile della condanna cerca di ovviare alle connotazioni erotico-incestuose dell'atto.
“Idem praedicatum de pietate Perus existimetur, quae patrem suum Mycona consimili fortuna adfectum parique custodiae traditum iam ultimae senectutis velut infantem pectori suo admotum aluit. Haerent ac stupent hominum oculi, cum huius facti pictam imaginem vident ….”
“En la misma consideración se ha de tener la devoción filial de Pero, que a su propio padre Micón, cuando éste sufrió una similar desgracia e igualmente estaba confinado en prisión con una edad muy avanzada, lo amamantó, acercándolo a su pecho como un bebé. Los ojos de los hombres quedan fijos y estupefactos cuando contemplan un cuadro sobre este tema …”
Temas relacionados con la Lactancia de adultos: Lactatios de San Bernardo y de otros santos y beatos como San Fulbert, San Pedro Nolasco, beato Alain de la Roche o Santo Domingo de Guzmán. Latte materno curativo (leyenda de la lactancia de Fray Bartolomé de las Casas). La Caridad romana. Piedad filial del confucianismo.
Óleo sobre lienzo de 198 x 144 cm del pintor barroco flamenco Gaspar de Crayer (Amberes, 1584 – Gante, 1669) que se conserva en el museo del Prado, según el cual, hay un problema de atribución a Benedetto Crespi, Il Bustino, pintor italiano activo en Como en la primera mitad del XVII. Reproducción sin fines comerciales autorizada por el Museo del Prado.
La questione di Caridad romana, en el que una mujer joven amamanta a un hombre adulto, su propio padre, ha sido muy representado en pintura y escultura, desde los frescos encontrados en Pompeya a ejemplos posteriores, a partir del Renacimiento.
Tiene sus orígenes en dos historias similares del libro V de Facta et dicta memorabilia (fatti e detti memorabili) escrito por Valerio Máximo (20 a.C. – 50 d.C.) hacia el año 30 d.C.:
- Nel primo (5.4.7), una madre condannata a morire di fame non muore nel giro di poche settimane, allattata dalla figlia che la visita quotidianamente in carcere; viene graziata dalle autorità, commosse dalla scoperta della causa.
- Nella seconda (5.4. est. 1), è un padre, Micon o Cimon, che viene salvato in circostanze identiche da Pero, sua figlia.
Il soggetto, che all'epoca era oggetto di rappresentazioni artistiche, come osserva Valerio Massimo e si può vedere negli affreschi di Pompei, era usato come esempio di devozione filiale: il carattere terribile della condanna cerca di ovviare alle connotazioni erotico-incestuose dell'atto.
“Idem praedicatum de pietate Perus existimetur, quae patrem suum Mycona consimili fortuna adfectum parique custodiae traditum iam ultimae senectutis velut infantem pectori suo admotum aluit. Haerent ac stupent hominum oculi, cum huius facti pictam imaginem vident ….”
“En la misma consideración se ha de tener la devoción filial de Pero, que a su propio padre Micón, cuando éste sufrió una similar desgracia e igualmente estaba confinado en prisión con una edad muy avanzada, lo amamantó, acercándolo a su pecho como un bebé. Los ojos de los hombres quedan fijos y estupefactos cuando contemplan un cuadro sobre este tema …”
Temas relacionados con la Lactancia de adultos: Lactatios de San Bernardo y de otros santos y beatos como San Fulbert, San Pedro Nolasco, beato Alain de la Roche o Santo Domingo de Guzmán. Latte materno curativo (leyenda de la lactancia de Fray Bartolomé de las Casas). La Caridad romana. Piedad filial del confucianismo.